عربی فصیح یا لهجه عربی؟
اگر بخوایم زبان عربی یادبگیریم فصیح یاد بگیریم یا لهجه؟
برای اینکه به راحتی مکالمه زبان عربی انجام بدیم و با عرب زبان ها ارتباط خوبی برقرار کنیم باید بدونیم هدفمون از یادگیری زبان عربی چیه؟
هدف ارتباط درست و مناسب با مخاطب خود است و اساسا باید بدونیم چگونه با او وارد یک ارتباط صحیح و توام با احترام باشیم.یکی از عوامل برقراری ارتباط صحیح مخصوصا با یک نفر از فرهنگی دیگر آن است که با او مؤدبانه سخن بگیم و این در زبان عربی اهمیت دوچندان دارد.
حالا دو راه داریم. اول اینکه زبان عربی رو بطور خاص بر اساس مکالمات عامیانه و مصطلحات عربی کوچه و بازار بیاموزیم و دوم اینکه زبان رو بصورت ساختاری و به عبارت دیگه زبان عربی درست و همه فهم یاد بگیریم.
باید بدونیم که لهجه های عربی با لهجه های فارسی متفاوت هستند و تفاوت اونا صرفاً در اداء کلمات و اصطلاحات نیست بلکه تحت تأثیر از عوامل محیطی ، فرهنگی و سیاسی لغات و ترکیب مختلفی از زبان های دیگر را داراست.
بنابراین ما با گویش هایی با زمینه های مختلف زبانی روبرو هستیم و یادگیری تنها با قرارگرفتن در خود اون اجتماع امکان پذیر هست و ساکنین دیگر مناطق مخصوصاً غیر عرب زبان تنها میتوانند تفاوت ها و کلیات یک لهجه عربی را متوجه شوند.
آیا مردم عرب زبان برای برقراری ارتباط با با یکدیگر با لهجه صحبت میکنند؟
طبیعتاً پاسخ منفی است.بطور مثال برای اینکه بپرسیم حالت چطوره؟ در گویش های مختلف عربی معادل های متفاوتی وجود دارد که در زیر به اون اشاره میشه
فصیح : کیف حال
تونسی : اشنی احوالک
مصری : ازایک
شامی : کیفک
عراقی : اشلونک
